Wauw, meer dan zestig vragen aan Coby van Baalen kregen we recent binnen via Social Media. Coby was de stralende winnares van de ‘Outdoor Bastards kür op muziek’ vorig jaar op Outdoor Gelderland. We hebben vijf vragen aan de oud-olympisch amazone en topcoach voorgelegd en belonen de vragenstellers met een gratis tribuneticket voor de Anemone Horsetrucks Dressage Night op zaterdag 6 juli Outdoor Gelderland 2019. Lees hieronder wat Coby’s antwoorden zijn.

Evie Erkelens: Waar komt jouw passie vandaan om je zo met hart en ziel in te zetten voor het paardrijden voor ruiters met een beperking?

“Dat is ongeveer 15 jaar geleden ontstaan toen ik met een sportsponsor van onze stal meeging naar de Prins Willem Alexander manege in Amsterdam om een clinic te verzorgen. Daar, het thuishaven van Vereniging Paardrijden Gehandicapten, werden m’n ogen zo geopend, wat je kan betekenen voor die mensen en zeker met het netwerk om me heen. Ik zag al snel de resultaten van onze inzet, wat je nog meer motiveert. De levensvreugde die je ziet, de hele familie er omheen die ervan geniet, daar doen we het voor. Ik zeg altijd: Ik heb zoveel geluk gehad in m’n leven, waarom zou ik niet wat doen voor de minderbedeelde mens? En dat doen we nog steeds met veel plezier.”

Mariz Maria: Hoe blijf je gemotiveerd, ook als het allemaal even niet zo soepel verloopt en je bent een jonge ruiter met een heel jong paard?

“Zelf heb ik dat ook wel gehad in het verleden. Mijn grootste drijfkracht is om altijd maar weer het positieve te zien. Soms heb je veel tegenslagen, ook achter elkaar. Maar het kan niet altijd alleen maar goed gaan. Tegenslag hoort er ook bij. Ga het omzetten in positieve energie. Vroeg of laat komen er weer momenten dat het wel meezit. Dat geldt voor iedereen. Ik ken zoveel ervaren ruiters die allemaal tegenslag hebben gehad en toch doorgingen. Lees maar eens een biografie van een succesvolle sporter, ondernemer of politicus, iedereen heeft hindernissen te overwinnen. Houd de blik naar voren. Misschien zie je de oplossing niet dezelfde dag, dezelfde week of maand, maar als je positief blijft komt die altijd. Als je problemen hebt als jonge ruiter met een heel jong paard, dan adviseer ik om er deskundige hulp bij te vragen om uit te zoeken waar de moeilijkheden zijn ontstaan en hoe deze op te lossen.”. 

Marana Dam: Wat was jouw meest waardevolle leermoment met de paarden in jouw hele carrière? 

“Ik heb toch wel meerdere leermomenten en ik wil er graag één delen. Een enorme bewustwording was dat ik erachter kwam dat ik je je echt kan focussen op een paard qua rijden. Ik had altijd veel te doen. Er stonden veel paarden op stal om de kost te verdienen, je hebt je gezin, je bedrijf, je leerlingen. Op een gegeven moment heb je toch teveel aan je hoofd om echt het beste te halen uit elk paard en uit elke rit. Daar gaat het uiteindelijk wel om. Die bewustwording kwam op een heel apart moment. Het was een heel koude winter, in een tijd dat we nog niet altijd met cap reden zoals tegenwoordig. Ik had een muts gekocht op het EK in Helsinki, met van die oren, heerlijk warm. Maar je hoorde ook helemaal niets meer. Ik was helemaal één met mijn paard, ik had zo’n focus. Wat een bewustwording. Ik hoorde altijd alles om me heen, vanuit je oplettendheid die je denkt te hebben. Een kind, of op stal, Ik hoorde bij wijze van spreken of het changement bij iemand achter je lukte of niet. Maar door die muts realiseerde ik me dat je elke dag die rust moet hebben en de juiste focus moet zoeken bij het paard dat je rijdt. Dat je je hoofd leeg moet hebben en even de boel de boel moet laten. Zorg dat je vanaf de eerste pas met en bij je paard bent. Heel belangrijk in onze sport.”

Chantal Loos: Wat is de beste manier om je dochter verder te helpen in de paardensport. Hoe hebben Marlies en jij dit samen gedaan?

“Deze vraag krijg ik heel vaak, wat natuurlijk logisch is. We hebben altijd geprobeerd om alles op professionele basis aan te pakken, zeker toen ze klein was. Maar ik heb haar ook altijd helemaal vrijgelaten. Als Marlies graag ergens anders wilde trainen of bij de bondscoach, dan mocht dat natuurlijk en ik ging zoveel mogelijk met haar mee. Het moest altijd haar eigen ding zijn, ik bemoeide me er niet mee. Door alle ervaringen en alle opleidingen die ik gevolgd heb, waaronder coachcurssusen en mentale trainingen, hebben we op de juiste momenten hulp van derden opgeroepen om alles op plek te zetten zodat onze moeder/dochterrelatie nooit in het gedrang komt. Dat is tot nu toe heel goed gelukt. Op wedstrijd vond ik het wel moeilijk om haar te helpen, omdat ik wat zenuwachtiger werd, maar dat gaat veel beter nu. Het voordeel is dat we altijd bij elkaar in de buurt zijn en elkaar door en door kennen. Het kan een valkuil zijn, maar we hebben onze weg daarin gevonden. De sport heeft onze band nooit in de weg gestaan.”

Fleur Berkhof: Als u een dagje mocht ruilen met iemand anders in de paardensport met wie zou dat zijn en waarom?

“Die wens heb ik eigenlijk niet. Ik vind dat je zelf heel veel takken van de sport moet hebben meegemaakt. Ik heb gesprongen, tuigpaarden gereden en we hebben nog steeds paarden op keuringen. Ik heb het geluk dat ik elke dag heel fijn kan werken, waar ik erg van geniet. Nee, voor mij geen dagje ruilen.”

Meer weten over Coby van Baalen en haar stal? Klik dan hier

Tekst: Wendy Scholten
Foto: Luifoto